Salta is een hele mooi stad, overzichtelijk en heeft genoeg bezienswaardigheden. Ons hostel was een vrij nieuw hostel en was van alle gemakken voorzien. Gratis internet, een 1.80 boxspring in de kamer en gratis avondeten. Dat eten is best te doen (voor een gratis maaltijd tenminste). Ze doen hier namelijk in Argentinie niet aan groente. Je krijgt of rijst met vlees of pizza met vlees, maar daar hoort natuurlijk geen groente op ;-). We beginnen werkelijk te verlangen naar bloemkool, broccoli of een andere groente. Maar ach, het mag de pret niet drukken. En weeten er toch elke avond...we blijven Nederlanders ;-)

Om te begrijpen hoe de Inca´s hier hebben geleefd, zijn we naar het archeologische museum geweest in Salta. In de Lonely Planet werd verteld dat het een vrij controversiele tentoonstelling was aangezien ze mummies tentoonstellen die helemaal intact zijn gebleven. Wij werden daar zo nieuwsgierig van dat we daar natuurlijkheen moesten. Het was zeer indrukwekkend! De Incas´s offerden 500 jaar geledenkinderenaan de bergen. Deze kinderen kwamen uit een goed milieu. Deze kinderen werden naar de berg gebracht, dronken gevoerd en levend begraven. Volgens de Inca´s gingen deze kinderen niet dood maar werden zij herenigd met hun voorouders. Er zijn drie van deze kinderen gevonden. Elk half jaar wordt een ander kind tentoongesteld. Gelukkig zagen wij het kleinste kind van 6 jaar oud. Er is ook een meisje gevonden van 15 jaar oud maar die zag er op de foto´s zo levensecht uit dat het bijna eng was. Haar huid, haar en nagels zijn intact gebleven. Zelf alle organen zijn nog intact. Dit komt omdat deze kinderen opzes duizend meter hoogte zijn begraven. Door het lage zuurstofgehalte en de kou zijn de kinderen helemaal intact gebleven. Het was een hele bijzondere ervaring om dit te zien.

Gisteren zijn we vanuit Argentinie naar Bolivia gegaan.Zo makkelijk als een grens oversteken in Europa gaat, zo ongemakkelijk gaat het hier. Er is geen directe bus naar Bolivia, dus je kunt maar tot de grens. Dan moet je 1,5 km lopen en zo de grens oversteken.Eenmaal in Bolivia bleek dat we onze exit stempel vergeten waren, dus konden we weer terug naar Argentinie. De douane in Bolivia had het te druk met de Flintstones film tekijken in hun kantoor, dus die vonden dat geen probleem. We zijn vanuit hiermet een voor Boliviaanse begrippen redelijk goede bus (sommigen vielen echt bijna uit elkaar) naar Tupiza gegaan. Vanuit hier gaan we een vierdaagste tour doen naar de Salar de Uyuni, de grootste zoutvlaktes te wereld.

Bolivia is een stuk armer dan Argentinie, en dat is goed te merken. De mensen proberen overal geld aan te verdienen. Met Creditcard betalen? Prima, alleen dat kost 20% (!) extra. Je uitgelezen boek omruilen in een hostel? Twee van jou tegen één van hun, of bijbetalen (terwijl het gewoon boeken zijn die door reizigers zijn achtergelaten). Geld wisselen op zondag? Wel tegen de helft van de koers. Het is wel eens vermoeiend, maar ze hebben het harder nodig dan wij.

We komen langzaamaan steeds hoger (de grens ligt op 3500 meter en Tupiza op bijna 3000), maar zijn gelukkig nog niet ziek geworden. En dat voor mensen die 6 meter onder zeeniveau wonen!

Nogmaals bedankt voor alle leuke reacties! We vinden het erg leuk om ze te lezen!

Heel veel liefs, Lieke en Bas