De witte gebouwen in Arequipa, de Nazca-lijnen en sandboarden in Huacuachina in Peru. Allemaal even geweldig! We hadden jullie er graag alles over willen vertellen, maar aangezien onze gezondheid het niet toeliet, waren we genoodzaakt langer in Cuzco te blijven en hebben we er niets van gezien. Het enige voordeel hiervan was dat we naar Lima zijn gevlogen - één uurtje vliegen - en hebben onzelf daarmee een busrit van 22 uur bespaard. Al moesten we wel minstens drie uur van tevoren op het vliegveld zijn, voor een binnenlandse vlucht!

In Lima verbleven we in Miraflores, een van de veiligste wijken. Onze accommodatie hield het midden tussen een hostel en een kringloopwinkel. Er stond een dozijn surfplanken en een paar gitaren en de muren hingen vol met vreemde voorwerpen zoals allerlei petjes, 3D schilderijen, een vleermuis, oude camera´s, een bijl, een huid van een slang, een aantal (verdroogde) zeepaardjes en een schild van een schildpad (!). Francis, de hosteleigenaar, was supervriendelijk en legde ons via een kaart (zie foto´s) uit waar we wel en niet mochten komen in Lima. Lima schijnt erg gevaarlijk te zijn voor toeristen dus we waren allang blij dat hij ons op weg wilde helpen. Miraflores bleek een hele leuke wijk te zijn en we hadden het genoegen dat er een hele grote bioscoop bij ons om de hoek zat. We hebben Twilight (deel 4) Breaking Dawn gezien (wilde Bas natuurlijk erg graag, ondanks dat hij deel 1 en 3 niet heeft gezien en in Argentinie bij deel 2 in de bus in slaap was gevallen ;-). Omdat Lima downtown niet echt om over naar huis te schrijven is, waren we blij dat Francis bleek te beschikken over een hele collectie illegale dvd´s en die we op onze kamer konden kijken. We hebben dus meteen drie maanden filmachterstand ingehaald. Dat Lima niet al te veilig is bleek uit het feit dat het hostel omringd was door een grote muur met schrikdraad erboven, wij zaten dus in ieder geval wel veilig.

Op drie uur vliegen van Lima ligt Santiago, de hoofdstad van Chili. Santiago is best duur maar ons hostel bleek best goedkoop te zijn. Nu weten we ook waarom, er is al veertig jaar bespaard op het onderhoud. Het raam kan alleen open als je er genoeg boeken onder stopt en uit de douche komt zo weinig water dat er sop in je haar achter blijft. Het mag de pret niet drukken (de onderste zinnen kunnen als schokkend worden ervaren) aangezien het hier in Santiago 30 graden is. Onder het genot van een ijsje luisteren we naar Jingle Bells en zien we mensen in een park met palmbomen kerstbomen optuigen. Santiago is overigens een hele mooie stad.

Hier in het hostel heb je de mogelijkheid om voor een klein bedrag mee te eten. De jongen van de receptie was dolenthousiast en vertelde dat er vanavond gegrilde kip met rijst en salade geserveerd werd. Bas helemaal blij aangezien hij supergek is op rijst. Het bleek alleen niet al te veel te zijn. We kregen salade (tomaat) met rijst (zonder smaak), met groente (zonder smaak) en gekookte soepkip (overigens zonder smaak). Vanavond eten we bij de Italiaan.

Morgen vliegen we van Santiago naar Paaseiland, met een internationale vlucht ´omdat het zo ver weg ligt´, aldus de jongen van de receptie. Dat het gewoon bij Chili hoort maakt blijkbaar niet uit. Nou ja, het zal wel een excuus zijn om weer paspoorten te stempelen (in Zuid-Amerika zijn ze daar gek op). We hebben er super veel zin in! Daarna zullen we doorvliegen naar Tahiti in Frans Polynesie waar we met Sinterklaas zijn. We wensen iedereen dus alsvast een hele fijne pakjesavond!

Liefs Lieke en Bas